πρασόχρους

-ουν, και πρασόχροος, -οον, ΜΑ

αυτός που έχει το χρώμα τού πράσου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πράσον + χρόος / χροῦς «χρώμα» (πρβλ. ροδό-χρους)].